Bu tren yolculuğunu “Kişne Kirazını ve Göç, Mevsim” şiirine de aksetmiştir: “Ben bir yük vagonunda açtım gözlerimi\ Bizi bir kamyona doldurdular. Tüfekli iki erin nezaretinde. Sonra o iki erle yük vagonuna doldurdular. Günlerce yolculuktan sonra bir köye attılar.\ Tarih öncesi köpekler havlıyordu, aklımdan hiç çıkmaz o yolculuk, o havlamalar, polisler...\ Duyarlığım biraz da o çocukluk izlenimleriyle besleniyor belki.\ Annem sürgünde öldü, babam sürgünde öldü”
Mülkiye (Siyasal Bilimler Fakültesi)’ye Maliye ve İktisat Bölümüne kaydolur. En yakın arkadaşları Sezai Karakoç, Hasan Basri,Muzaffer Erdost, Nihat Kemal Eren’dir.