Pala, ömrünün dolu dolu 59 yılını geride bıraktı. Başladığı yeni yaşının kendisine yeni cümleler kazandırmasını diliyor; Yunus’un romanı diye tabir edilen ünlü romanı Od’dan alıntılarla kutluyoruz…
- ... yegâne doğru söz odur: Allah vardır ve Bir'dir.
(S.: 16)
*
- “Doğruluk mu daha büyük meziyettir, yoksa yiğitlik mi?" diye sorar, cevap ne olursa olsun, "Bütün insanlar doğru olsaydı yiğitliğe lüzum kalmazdı!" derdi.
(S.: 39)
*
- Biz görmüyoruz diye bu bahçenin bir Bahçıvanı yoktur diyemeyiz.
(S.: 20)
- Allah yoksa sana bu canı kim verdi, toprağa bu bereketi, suya şu akışı, çimenlere rengi, şu vızıldayan arıya uçma gücünü, insana düşünmeyi, sevmeyi kim verdi?
(S.: 15)
*
- Yunus'um! Asalet doğruluktan değil duruluktan gelir. Körlük nankörlüktür. Bu dünyada marifet nefsi silmek değil, belki nefsi bilmektir.
(S.: 78)
*
- Sesimi kıstıkça sözümün yükseldiğini o vakit keşfettim.
(S.: 255)
- Aldığın her nefes, keseden akmakta olan bir kum tanesi.
(S.:131)
*
- Uyan ey insan, her şey 'ben'den doğdu hep; benlikten doğdu... Bütün aptallıklar, bütün kötülükler benlikten doğdu.
(S.: 185)
*
- Geceler boyu yalnız ve sessiz beklerken pek çok şeyi yeniden düşünür insan.
(S.: 62)
- Acıları tatlandırır; sevgi, bakırı altına keser.
(S.: 183)
*
- Kimisi bilmem der, bilir; kimisi bilir bilmezlenir. Kimisi bilmediğini bilmez, bilirim der; kimisi bildiğini bilmiyor zanneder.
(S.: 195)
*
- Yanlış olan, zor olan, hüsrana götüren kulun hata yapması değil, hatada ısrar etmesidir. Allah'ın bir değil, bin tövbe kapısı vardır.
(S.: 149)
- Çevreni saran güvensizlik içinde nasıl çırpınır insan, nasıl korkar, bilemezsin..
(S.: 298)
*
- Allah bazen kederi kalplere bir sır diye koyar Yunus'um, kalplerin en karanlık köşesine...
(S.: 327)
*
- İnsanın omuzundaki en ağır yük cahillikti.
(S.: 349)
Daha Fazla Yorum Yükle
0 Yorum Yapılmış