Zamansızların saati: Ay Eskir Gün Işırken

Özel İçerik

Hayat zıtlıklar üzerine kurulu. İyi, kötüyle biliniyor. Yanlış, doğruyu gösteriyor. Geçmiş bugüne ayna tutuyor. Ölüm yaşamın ta kendisi oluyor. Cesaret korkudan doğuyor. Peki ya biz, bu muhteşem uyumun ne kadar farkındayız? İnsanlar birbirinden o kadar uzaklaştılar ki, zıtlıklarıyla birbirini seven neredeyse kimse kalmadı. Rengârenk olmayı değil, herkes tek renk olmayı marifet biliyor. Geleceği gösteren geçmişe kimse minnet duymuyor. Fadime Uslu, bu kitabıyla dünyaya ve olaylara bakış açımızı yeniden şekillendiriyor.

AY ESKİR GÜN IŞIRKEN

Öykü ve çocuk kitabı yazarı Fadime Uslu, “Ay Eskir Gün Işırken” kitabında, hayatın bütün zıtlıklarını birleştiriyor. Hafiflik ve ağırlık, yaşam ve ölüm, geçmiş ve bugün, yabani doğa ve kent yaşantısı gibi karşıtlıklarla ördüğü öyküleriyle zamanın müziğini yakalamaya uğraşıyor. Bununla birlikte kitlelere aşılanan korkuya inatla direnip, gerçeğin peşindeki insanları anlatmaktan asla geri durmuyor. Uzunca suskunluktan sonra konuşmanın, içini dökmenin, bu derin suskunluğu bozmanın ona göre tam zamanı. Kaleminden dökülen sözcükler, cesaretin ya da tam tersi korkunun etkisiyle, kim bilir belki de damla damla kendini tamamlamış, akmak istiyordu artık.

Zamansızların saati: Ay Eskir Gün Işırken

Tanıtım bülteninde şöyle bir açıklama da var:

“Farklı zaman dilimlerinde yaşananlar arasındaki derin bağlar irdeleniyor bu öykülerde. Sözgelimi Cumhuriyet’in ilk yıllarında bireylerin yaşadığı heyecan, Denizlerin asılması ya da günümüzde yaşanan büyük travmalar, bazen de beklenmedik karşılaşmalar birbirini takip ediyor. Karakterler kimi zaman geçmişin yüküyle baş etmeye çalışıyor, kimi zaman yazarak yaşadıklarına anlam vermeye uğraşıyor, kimi zaman da telafisi olmayan acılara katlanmaya, hatta zifirî karanlığa bakmaya zorlanıyor. Böylece üst üste gelen ya da halka halka genişleyerek şimdide yankılanan, asla yitip gitmeyen zamanın izi sürülüyor”