Emrah Karaca, dokuzuncu ölüm yıldönümünde babası Cem Karaca’yı anlattı. Sürgün yıllarında yurtdışında olan babasıyla sekiz yaşında tanışan Karaca, “Fotoğraflarımı gönderirdik ona. Babam için resimlerde büyüdüm ben” dedi . İşte Emrah Karaca'nın sözleriyle o fotoğraflar:
Babaannem bambaşka bir kadındı
Bu fotoğraf, 15 temmuz 1977’de ilk doğumgünümde çekilmiş. Babaannem Toto Karaca çok iyi bir tiyatrocuydu. Benimle hep çok ilgilendi, babam yoktu ve onun yokluğunu kapatmaya çalışıyordu sanırım. Babam sürgündeyken onu görmeye Almanya’ya gider ondan hediyeler getirirdi. Her akşam bir kadeh rakısını içerdi, keyifli bir kadındı ama babamın Almanya yılları ve burada yaşadıklarımız onu çok üzdü, yıprattı. 1992’de kaybettik. Dedem Mehmet Karaca’yı yakından tanıma fırsatım olmadı. 1980’de vefat etti. Babam sürgünde olduğu için cenazesine katılamadı. Bunu hep gözyaşlarıyla anlatırdı.