Ömer Seyfettin eserlerinden insana dair alıntılar
Özel İçerik

ömer seyfettin

Ömer Seyfettin, 36 yıllık ömrüne onca eser sığdırmış, hikayeciliğin Türk Edebiyatı’ndaki temsili yazarı. İnsana hayatı, yaşamayı öğütleyen cümlelerle bezediği hikayeleri ile birçoklarımızın ortaöğretimine yetişti. Hangimiz “Kaşağı”, “Pembe İncili Kaftan”, “Falaka” ve daha fazlasını okumadık ki?

Bugün Ömer Seyfettin’in dünyada çektiği acıların üzerine aramızdan ayrılışının 99. Yılı. Çok acı çektiği bir yaşamı vardı elbet. Hatta edebiyatımızda dirisi de ölüsü de gün yüzü görmeyen yazar olarak biliniyor. Çok sevdiğimiz hikayeleri adına onu ölümsüz eserlerinden alıntılarla anmak istedim. Burada hiç alıntılamadım; ama en çok Kurumuş Ağaçlar’ı sevmiştim. Çocuk hafızamda en çok o yer etmiş. Okumayanlarınız varsa belki, bir şans vermeli.

Peki siz en çok hangi Ömer Seyfettin hikayesini sevmiştiniz?

*

Hayatını merak edenler tıklayınız: Ömer Seyfettin kimdir?

Ömer Seyfettin eserlerinden insana dair alıntılar

- "Gidelim" dedi, "Fakat kitaplarım?"
"Adam sen de! Aşağıdaki köprünün ayağındaki çalıların arasına saklarız, dönüşte alırız".
"Ya çalarlarsa?"
"İki sene orada dursa kimse almaz. Kitap bu! Kitap ne işe yarar?"

(Efruz Bey)

*

- Gözümüz kulağımızdan giren yalanları görür.

(Perili Köşk)

*

- Şuur başımıza nasıl yakmayan bir yıldırım gibi düşer? Tolstoy daha dokuz aylık bir çocukken kendisinin banyoya sokulduğunu hatırlıyor ilk duygusu bir haz! Benimki müthiş bir ıstırap ile başladı.

(Kaşağı)

*

- Yaşayan değişir.

(Efruz Bey)

Ömer Seyfettin eserlerinden insana dair alıntılar

- Akıl, insanın külahında bir çividir. yumruk yemeden kafasının içine girmez...

(Falaka)

*

- Yükselmezsen uçurumlara yuvarlanırsın.

(Pembe İncili Kaftan)

*

- Kula kul olmak, şu ölümlü dünyada birisine gönül borcu duymak, acıların en ağırıydı.

(Diyet)

*

- Biz insanlar, ne kadar değişsek, uygarlaşsak yani ne kadar bozulsak, maneviyatımızın en karanlık, görünmez derinliklerine doğanın koyduğu uğursuz yıldırım asla sönmeyecek, her fırsatta yeniden kıvılcımlanacaktır.
Bu yıldırım, zulüm, haksızlık arzusudur.

(Falaka)

*

- İnsan, ne tuhaftır! Kendisi gibi düşünmeyen birini dinleyince, hemen bozulur.

(Pembe İncili Kaftan)

Ömer Seyfettin eserlerinden insana dair alıntılar

- Anasının lisanını seven büyük kadın… Türkçeyi kıskanıyor. Anlıyorum; Türkçeyi kıskanıyor. Yine anlıyorum ki, kadınlar olmasa, aşk olmasaydı, aile, saadet olmadığı gibi milliyetler de olmayacak; biz insanlar dünyada sefil, ihtirassız, şanssız, miskin, perişan, nebahat gibi gelip geçecektik.

(Aşk Dalgası)

*

- İnsan düşünendir. İnsan yaptığını bilendir.

(Forsa)

*

- Beklenilmeyen bir ölüm kadar ehemmiyetsiz ne olabilirdi? Fakat bu ölüm beklenildiği zaman ne müthişti.

(Başını Vermeyen Şehit)

*

- Bir insan ne kadar hür olursa o kadar düşünür, ne kadar düşünürse o kadar ahlâklı olurdu.

(Efruz Bey)

*

- Ant içenler kan kardeşi olurlar. Birbirlerine ölünceye kadar yardım ederler, imdada koşarlar.

(Kaşağı)

Ömer Seyfettin eserlerinden insana dair alıntılar

- Öyle kelimeler vardır ki, bir insan için bütün bir tarih, bütün bir hayat, bütün bir örnektir.

(Falaka)

*

- Kime acıyıp bir işin karşılığı olmayarak yardım edersek onun azmini, iradesini yok ediyoruz demektir.

(Falaka)

*

- Ben korkmuyorum, fakat vücudum korkuyor!

(Perili Köşk)

*

- Korkma, sen Türk’sün! Türkler hiçbir zaman, hiçbir yerde, hiçbir şeyden korkmazlar.

(Primo Türk Çocuğu)

*

Instagram: biyografivekitap