Asıl adı Marie-Henri Beyle olan yazar, eserlerini yazarken bir Alman kasabası olan Stendhal adını kullanmayı tercih etmişti. Annesiz geçen bir çocukluğun ardından, 1801’de, Napolyon Bonapart ordusuyla İtalya seferindeydi. Bu zaman diliminde bir yandan da yerel dergilerin yazarlarıyla tanışıp Romantik Edebiyatı öğreniyordu. Askeri görevlere devam etti. Ancak hiç savaşa katılmadı.
1839’da da bir başka önemli eseri Parma Manastırı’nı yazdıktan sonra, gençliğindeki İtalya seyahatleri sırasında kaptığı frengi hastalığı, etkilerini hissettirmeye başladı. 1841’de geçici bir felç geçiren Stendhal, 22 Mart’ta Paris sokaklarında yürüyüş yaparken bayıldı. Günün gecesinde de hayata gözlerini kapadı.
Ancak bugün onun doğumunun 236. yıl dönümü. Şu dünyada yaşayan, yazan ve seven Stendhal’ı, eserlerinden seçkilerle anıyoruz…
*
Ve şimdi ölüm yıl dönümüne saygıyla...
KIRMIZI VE SİYAH
Stendhal, aşık olduğu ilk kadın Madame Rebuffel’in peşine Marsilya’ya gitmişti. İşte Kırmızı ve Siyah’ın başkahramanı Julien Sorel’in detayları, burada geçirdiği ve onu takip eden zaman diliminde oluşmaya başlamıştı… Kırmızı ve Siyah’ı, 1830’da, ilk romanı “Armance”yi 1827’de yazdıktan sonra yazacaktı. Birçok takma isimden sonra Stendhal adında da, 1812’de Napolyon ile birlikte Rus Seferi’ne katıldığı sırada karar verdi.
Stendhal’ı dünyaya duyuran eseri, adını ordunun kırmızı üniformaları ve ruhban sınıfının siyah cüppelerinden alan Kırmızı ve Siyah romanıydı. Psikolojik romanın ilk örnekleri arasında sayılan roman, her ne kadar romantik ögeler taşısa da, realist yaklaşımıyla da dikkat çekiyor.
- Benim bütün politikam şu: Müziği, resmi severim. Güzel bir kitap benim için bir olay kadar önemlidir.
(Kırmızı ve Siyah)
*
- Kitap, ruhunu dolduruyordu.
(Kırmızı ve Siyah)
*
- Mutsuzluk, insanın zekasını geriletir.
(Kırmızı ve Siyah)
*
- Odasına dönerken aklında bir tek mutluluk vardı: En sevdiği kitabı eline almak.
(Kırmızı ve Siyah)
- Yirmi yaşındaki kafada gelecekle ilgili ne çok düşünce! Aşk konusundaysa bu ne dalgınlık!
(Kırmızı ve Siyah)
*
- "Yaşamak değil ki bu!" diyordu içinden, "Ölümü geciktirmek!"
(Parma Manastırı)
*
- Üzülmeyin, dünyaya acı çekmek için gelmedik mi?
(Parma Manastırı)
*
- İnsanın en önemli kazancı ruhunun kurtuluşudur. Bu konuda iki bakış açısı olamaz, o mutluluk sonsuza kadar sürmelidir.
(Parma Manastırı)
*
- Kuşkusuz seviyorum, ama karnımın acıkması gibi. Ne tuhaf bir alın yazısı benimki!
(Parma Manastırı)
*
- Aşk, sevecenlik ve sadakat yüklü bir dostluktur. Öyle ki sevilen insanla birlikte sürdürdüğümüz hayattan sonsuz bir mutluluk duyarız.
(Lamiel)
- Fakat sevilen kişi karşısında cesaretle ayakta kalabilmenin yegâne yolu, onu daha az sevmekten geçmektedir.
(Aşka Dair)
*
- Aşk çok renkli bir çiçektir, ancak korkunç uçurumların kıyısında yetişir.
(Aşka Dair)
*
- Kristalleşme yalnızca ağaç dallarına özgü değildir. Yaşadığı uzun kışın ardından, çırılçıplak bir ağaç dalı olan insan, aşkı tanıdıktan sonra bin bir kristalle kaplanır. Doğadaki her şey daha güzeldir, sevdiği kişide fark ettiği her yeni özellik yeni bir kristaldir onun için; çok daha güzeldir, çok daha parlaktır. İşte kristalleşmiştir insan; fakat artık çok daha kırılgandır.
(Aşka Dair)
*
- Yaşadığımı sanıyordum, oysa kendimi yalnızca yaşama hazırlıyormuşum.
(Kırmızı ve Siyah)
*
Instagram: biyografivekitap
Daha Fazla Yorum Yükle
0 Yorum Yapılmış