Yabancı müziğin beynimizdeki algısı

Yabancı müzik nasıl olabilir? Müziğimiz ilahide ve koroda olduğu gibi hiyerarşik olarak yapılandırılabilir mi? Max Planck, İnsan Bilişsel ve Beyin Bilimleri Enstitüsü'nde doktora öğrencisi olan Vincent Cheung, yerel ve yabancı bağımlılıklara bağlı olduğunu varsayarak cevabın "Evet" olacağını düşünüyor. Yeni yapılan araştırmalarda bunu daha detaylı açıklıyoruz. TÜRLER ARASINDA BİLE ETKİLEŞİM VAR Dil ve müzikte, bağımlılıklar iki şeyi birbirine bağlayan kavramsal parçacıklardır. Yerel olmayan bağımlılıklar, birbirinden ayrı kültürleri bağlar. Örneğin, pop müzikte, bir bölümü dinlerken ardından bir yöresel ilahi dinlediğimizde birbiriyle ilişkili nota dizilişleri duyarız. Besteciler, beklentilerimizi oluşturmak ve müziğe karşı güçlü duygusal tepkiler göstermemizi sağlamak için bu tür armonik düzlem kullanır. PAUL BROCA KEŞFETTİ Fransız anatomist Paul Broca, 1800'lü yıllarda farklı etnik kültür ile harmanlanan insanların beynindeki fizyolojik yapının değiştiğini buldu. Beynimizin sol tarafında farklı kültür ile ilgili gördüğümüz ve duyduğumuz eserler bizi neşelendirir ve merak uyandırır. 1950 ve 1990 skalasına baktığımızda Paul Broca'nın keşfettiği etkili yöntem ile dünya müziği birbirlerinin aranjmanlarını yaparak çok sayıda hit bulmuştur. FARKLI KÜLTÜRLER MÜZİĞİ GÜZELLEŞTİRİYOR Şu an günümüzde ise bu tarz müzikler ve bu müziklerin bulunduğu bazı klipler farklı kültürlerden ilham alarak yapılıyor. En büyük örneği, Truth Hurts'ün "Addictive" ve Jay-Z'nin "Big Pimpin" şarkılarıdır. Hem klipsel olarak hem de direk kullanılan melodilerle büyük bir başarı sağlamıştır. "Addictive" şarkısında Hint teması kullanılırken, "Big Pimpin"de Mısırlı sanatçı Hossam Ramzy'in şarkısı baz alınarak yapıldı. Ülkemizde ise son yılın en çok damga vurulan şarkısı Çağatay Akman'ın "Gece Gölgenin Rahatına Bak" oldu. Bu şarkıda ise İsrailli iki gencin kurduğu Anna RF'in "Jump" şarkısını "kullanarak" büyük bir yankı uyandırdı.

Yabancı müziğin beynimizdeki algısı

Araştırmacılar, yabancı müziklere karşı olan yoğun ilgimizin özentilikten değil farklı yaklaşımlara karşı olan açlığımız yüzünden olduğunu savunuyor.