Jose Saramago'nun toplumsal körleşmesi: Körlük

Portekiz edebiyatıdan Jose Saramago’nun Körlük kitabı, körlüğün bulaşıcı bir hastalık olarak bütün topluma yayılışını konu edinir.

1995 yılında yayımlanan Saramago’nun en çok okunan ve bilinen eseri, yazara Nobel Edebiyat Ödülünü kazandırdı. Roman, 2008 yılında yönetmen Fernando Meirelles tarafından filme uyarlandı.

KÖRLÜK...

Trafiğin en yoğun olduğu saatlerde kırmızı ışıkta bekleyen isimsiz biri, yeşilin yanmasını beklerken aniden kör olur. Şunu belirtmekte fayda var ki, romanda herhangi bir yer ismi, cadde, sokak, şehir ve insanların isimleri yoktur. Bu da romanın en önemli özelliğidir.

Sayfa: 336

BULAŞICI BİR HASTALIK: KÖRLÜK

Bir an dünyası kararan isimsiz karakter neye uğradığını şaşırır. Arkasında çalan araba kornalarına aldırış etmeden kendisini dışarıya atar. Yakında tüm şehri hızla etkisi altına alacak olan körlük böyle başlar.

Jose Saramago

BİR METAFOR OLARAK KÖRLÜK

Yazar, burada körlüğü bir metafor olarak kullanır. Asıl vermek istediği ana fikir, insanların duyarsızlığı, bencilliğine dikkat çekmektir. Gelişen olaylara kayıtsız kalan lümpen topluma sert bir eleştiridir.

BEĞENİYLE OKUNABİLECEK BİR KİTAP

Jose Saramago’nun keskin gözlemciliğinin ürünü olan Körlük, yayınlandığı günden beri okurlar tarafından büyük beğeniyle okunmuştur. Edebiyat dünyasında da hak ettiği müspet yorumları almıştır.

Okuyucularının yorumu genellikle şaşkınlıktır. Körlüğün nasıl bulaşıcı olabileceği karşısında şaşkınlığı gizlemek mümkün olmasa gerek. Nitekim ben de romanı okuduğumda aynı duyguları yaşamış ve çok şaşırmıştım.

Çağdaş dünya edebiyatının önemli yapıtlarından Körlük, oldukça etkileyici. Yalın ve sade diliyle mutlaka okunası...

Romanının ardından filmini de izlemenizi tavsiye ederim.

Ergül Tosun

Kitap sayfası için iletişim:

ergul.tosun@ensonhaber.com