Beklenmedik ve sarsıcı bir sonla: 5. Cinayet

Kitabın tanıtım yazısında J. D. Barker için Yazar James Patterson’a ait şöyle bir övgü var: “J. D. Barker, o az bulunur, gizli yeteneğe sahip şahsına özgü yazarlardan. İnsanın aklına Stephen King geliyor ya da Lee Child veya John Sanford. Tamamıyla özgün biri. J. D.’nin kaleminden çıkan hiçbir şeyi kaçırmayın.” Bu övgü aslında her şeyin özeti. Parker, 4. Maymun’dan sonra 5. Cinayet ile bir kere daha bizi sarsıyor… (J. D. Barker) 5. CİNAYET Barker, birbiri içine girdirdiği hikayeleri ile okuyucusunu sardığı bir roman daha yazdı. Ani ve beklenmedik bir sonla sarstığı 5. Cinayet’te belirgin karakterler ve akıcı diliyle kendine bağlıyor… Romandan bir kesit şöyle: “Annecik. Biliyorum hep sana anne dememi istedin ama gerçekten sana annecik demek istiyorum. Bu yanlış mı? Annecik... Annecik... Annecik... Annecik... Üzgünüm, anne. Çok üzgünüm. Beni arkada bırakıp gitmene sebep olacak her ne yaptıysam çok üzgünüm. O adamlar eve geldiğinde başka bir şansın olmadığı için mi beni bırakıp gittin? Öyle, değil mi? Yoksa beni bırakıp gitmezdin. NOT: Bayan Carter'a selam söyle, uzun sarı saçlı adama da. Eminim bir gün hepinizi yeniden göreceğim. O güne kadar bıçağım yanımda ve keskin olacak. Onu bana geri verdiğin için teşekkür ederim”. 5. Cinayet J. D. Barker Çev.: Tolga Toprak Nemesis Yay. S.: 664 Kitabı satın almak için tıklayınız: idefix * Instagram: biyografivekitap

Beklenmedik ve sarsıcı bir sonla: 5. Cinayet

"Şeytan'ı bilmeden Tanrı'yı oynayamazsın" diyen J. D. Barker kaleminden okuyacağımız 5. Cinayet, bizi enfes bir sonla sarsmaya geliyor…