Uluslararası Uzay İstasyonu'nda (UUİ) görev yapan astronotlar, mikro yer çekimi şartlarında yaşıyor.
Bu durumun, daha ağırlıksız hisseden ve istasyonda süzülen astronotlar üzerinde birçok etkisi var.
Kas kaybı
Söz konusu çekim şartları nedeniyle, Dünya'daki duruş ve hareketi destekleyen kaslar uzay istasyonunda pek kullanılmaz. Bu direnç eksikliği, kas kaybına yol açar.
Kemik yoğunluğunda azalma
Kemiklerde yer çekimi etkisinin olmaması kemik yoğunluğunda azalmaya neden olur. Bu etki en çok omurga, leğen kemiği ve bacaklar gibi ağırlık taşıyan kemiklerde belirginleşir.
Astronotlar, uzun süreli uzay misyonları sırasında kemik mineral yoğunluğunda önemli azalmalar yaşayabilir.
Sıvıların yukarı doğru hareket etmesi
İnsan vücudundaki sıvılar, mikro yer çekiminde vücudun üst kısmına doğru kayma eğilimi gösterir. Bu da yüzde şişkinliğe ve gözler üzerinde baskıya neden olur.
Vücuttaki sıvıların yeniden dağılımı görmeyi olumsuz etkileyebilir. Bazı astronotlar görme keskinliğinde değişiklikler olduğunu bildiriyor.
Kalp kütlesi
Kardiyovasküler sistem, mikro yer çekimindeki azalmaya uyum sağlar. Kalp kütlesinde azalmaya ve kan hacminde değişikliklere neden olabilmesi muhtemel bu tablo karşısında, astronotlar Dünya'ya döndüklerinde vücutlarının dik pozisyona uyum sağlamakta zorlandığı ortostatik intolerans yaşayabilir.
Bağışıklık sistemi
Mikro yer çekimi bağışıklık sistemini etkileyerek, astronotları enfeksiyonlara karşı daha duyarlı hale getirebilir. Uzay uçuşu sırasında bağışıklık fonksiyonu üzerindeki etkiyi anlamak için araştırmalar devam ediyor.
Radyasyona maruz kalma
Astronotlar, uzayda uzun süreli sağlık etkileri olabilecek daha yüksek düzeyde kozmik radyasyona maruz kalıyor.
Bu maruziyeti en aza indirmek için koruma ve izleme sistemleri devreye alınmış durumda.
Astronotlar, mikro yer çekiminin kaslar ve kemikler üzerindeki etkilerini ortadan kaldırmak için, kardiyovasküler ve direnç eğitimleri de dahil olmak üzere bir dizi düzenli egzersiz yapıyor.
Daha Fazla Yorum Yükle
0 Yorum Yapılmış