Ahmet Hakan'ın Defne Joy pişmanlığı

Defne Joy'un ölümünden bir gün önce, 'Gevezeliğin sempatiyi öldüren bir şey olduğu DEFNE JOY'dan öğrendim.' diye yazan Ahmet Hakan Coşkun bugünkü köşesinde pişmanlık dolu şu satırları kaleme aldı; 'Ama "ölüm" ertesi gün geldi ve hem pişman etti, hem de utandırdı beni..' İşte Hakan'ın 'Defne'nin ölümü' başlıklı o yazısı ÖLÜM geldi. Apansız ve beklenmedik bir şekilde... Çok kaba ve intizamsız bir şekilde... Ölüm geldi. Ve "şov" bitti. Artık laf sokmak, incitmek, sempatik ya da antipatik bulmak, söz oyunu yapmak, alay etmek, kafa bulmak "küt" diye devre dışıdır. HEM PİŞMAN ETTİ HEM UTANDIRDI Şu tatsız rastlantıya bakın: Bir deyip bin güldüğü için... Dans yarışmasındaki yüksek enerjisini fazla göze soktuğu için... Daha dün hakkında "antipatik" diye yargıda bulunduğum o tuhaf soyadlı kız, "pat" diye ölüverdi. Oysa o yüksek yaşam enerjisi, o bir deyip bin gülme hali ve o hayata tutunma azmi ile ölüm arasında zerre kadar irtibat kurulamazdı. Ben de kurmadım. Her şey o kadar normaldi ki... Bir "şov yıldızı" ile kafa bulmanın meşruluğuna sığınarak ben de kaygısızca hafiften kafa buldum. Ama "ölüm" ertesi gün geldi ve hem pişman etti, hem de utandırdı beni. ÇIKIŞ YOLU ARAMAK ZEVZEKÇE GELİYOR Ne yapılır bu durumda? "Aslında çok sempatik bir kızdı" diye yazarak pişkinliğe mi vurulur? Sessizce ölüm fırtınasının yol açtığı dalganın geçmesi mi beklenir? Anlamsızca günah mı çıkarılır? "Dün antipatik diyordun, bugün kızcağız öldü. Acaba şimdi ne diyeceksin?" diye soran şapşallarla kalem kavgası mı yapılır? Açık söyleyeyim: Hiçbirini yapmak istemiyorum. Hiçbirini yapmak içimden gelmiyor. Çünkü... Ben de herkes gibi ölümün her şeyi ama her şeyi tersyüz eden gerçekliğiyle karşı karşıyayım. O kadar ki... Taktik peşinde koşmak, strateji izlemek, durumu kurtarma çabası içine girmek, çıkış yolu aramak bile fazlasıyla zevzekçe geliyor bana... SADECE ÜZÜLMEK İSTİYORUM Zevzeklik yapmak istemiyorum. "Tatsız tesadüf" falan diyerek babacanlık yapmaya kalkışmak da istemiyorum. Sadece ve sadece... Yalın, içten, hesapsız bir şekilde üzülmek istiyorum.

Ahmet Hakan'ın Defne Joy pişmanlığı

Ölümünden bir gün önce 'Gevezeliğin sempatiyi öldüren bir şey olduğu DEFNE JOY'dan öğrendim' diye yazmıştı..