Orhan Veli'nin ölüm ve hayat temalı meşhur şiiri: Kitabe-i Seng-i Mezar

Türk şiirinin unutulmaz garip adamı Orhan Veli Kanık, edebiyatımızda iz bırakan ender yazarlardan, şairlerden biridir. Yazdığı şiirlerle adını kısa sürede duyuran Orhan Veli, Garip Şiir Akımı'ın da önemli isimlerindendir. Bir gece evine dönerken belediyenin açtığı ve kapatmayı unuttuğu çukura düşüp öldüğünde sadece 36 yaşındaydı.

Zordur şairlerin ölümü, Orhan Veli'nin daha da zordu. Orhan Veli'nin dillere pelesenk olan şirini sizlerle paylaşmak istedik.

Ölüm, ayrılık ve hayat temalı şiirini okuyalım...

I.

Hiçbir şeyden çekmedi dünyada

Nasırdan çektiği kadar;
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Günahkâr da sayılmazdı.

Yazık oldu Süleyman Efendi’ye.

II.

Mesele falan değildi öyle,
To be or not to be kendisi için;
Bir akşam uyudu;
Uyanmayıverdi.
Aldılar, götürdüler.
Yıkandı, namazı kılındı, gömüldü.
Duysalar öldüğünü alacaklılar
Haklarını helal ederler elbet.
Alacağına gelince...
Alacağı yoktu zaten rahmetlinin.

III.

Tüfeğini deppoya koydular,
Esvabını başkasına verdiler.
Artık ne torbasında ekmek kırıntısı,
Ne matarasında dudaklarının izi;
Öyle bir ruzigar ki,
Kendi gitti,
İsmi bile kalmadı yadigâr.
Yalnız şu beyit kaldı,
Kahve ocağında, el yazısıyla:
"Ölüm Allah'ın emri,
Ayrılık olmasaydı."