Babası Kraliçe I. Elizabeth'in baş mühürdarlığını yapıyordu. 1573'te Cambridge'de felsefe ve hukuk öğrenimine başladı; 1576'da Pariste diplomat olarak görev yaptı. 1578'de ise babası ölünce mecburen Avukatlık mesleğine başladı.
Büyük Yenilenmenin ilk düşünceleri burada gelişti. 1593'te Avam Kamarası'na seçildi. 1597'de Denemeler'i yayınladı.
Bu dönemde Bacon'un başından trajik bir olay geçer. Avam Kamarası'na girdiği dönemde tanıştığı ve kendisine himayesine alan Kraliçe Elizabeth'in gözdesi olan Esex'in karıştığı büyük bir olay, onu da zor durumda bırakmıştı.
Bacon da velinimetine komuoyu önünde suçlamak zorunda kaldı. Bu hamleyle kendisinin saraydaki konumunu güçlendirmeye çalıştı. Bu hamle birkaç yıl sonra ürününü verdi. Kraliçe Elizabeth'in 1603'te ölümü ve I. James'in hükümdarlığı Bacon'a başarının yollarını açtı.
1613'te başsavcı, 1616'da kralın özel danışmanı, 1617'de başmühürdar, 1618'de başyargıç oldu. Aynı yıl Verulam baronu, 1621'de de Saint Albans vikontu payelerini aldı. Bütün bunlar olurken felsefi çalışmalarını da sürdürüyordu.
1609'da Eskilerin Bilgeliği, Yeni Organonu yazdı. Buckingam sarayı'nın ve kralın gözdeki olan Bacon, göreviyle bağlı dürüstlük ilkelerini dilediğince uyguladı. Çaşitli davalarda pazarlıklara giriştiği ve servetini yolsuzlukla elde ettiği yolunda kuşkular doğdu. Bütün bunlar Bacon'un tekrar başladığı yere dönmesini sağlayacaktı.
1621'de bütün resmi görevlerinden uzaklaştırma ve sarayı terk etme cezasına çarptırıldı ve hapse girmekten sadece kralın iyilikseverliği sayesinde kurtuldu.
Bacon bütün bunlardan sonra köşesine çekilme kararı aldı. Artık fazla zorlamayacaktı.
Ve Bacon'un felsefi üretkenliği doruk noktasına ulaştı. 1621'de Büyük Yenilenme önsözünü kaleme aldı ve ertesi yıl VII. Henry'nin tarihini anlatan bir kitabı tamamladı. Fakat Bacon'un ömrü Büyük Yenilenme'yi tamamlamaya yetmedi ve 9 Nisan 1626'da öldü.
