Farsça'daki "sohbet meclisi" anlamına gelen bezm sözcüğüyle Arapça'da "ben değil miyim" anlamındaki çekimli bir fiil olan elestü'den oluşan "Bezm-i Elest, İslam dini açısından önemlidir.
Allah’la insanlar arasında vuku bulan bu sözleşmeye “mîsâk”, “kālû belâ”, “ahid”, “belâ ahdi”, “rûz-i elest”, “bezm-i ezel” ve “bezm-i elest” gibi çeşitli adlar verilmiştir.
Allah insanları Adem'in sırtından zerreler halinde yaratmış ve onlara ruh ve akıl vermiştir. Sonrasında Adem'i de şahit tutarak insanlardan söz almıştır. Bu da demek oluyor ki Allah ile insanlar arasında ezelde bir anlaşma vardır.
Dolayısıyla insan fıtratında tevhid inancı bezm-i elestten bu yana mevcuttur.
Elest kelimesi Kuran-ı Kerim'de Araf suresinin 172. ayetinde geçmektedir.
Araf Suresi, 172. ayet:
Hani Rabbin, Ademoğullarının sırtlarından zürriyetlerini almış ve onları kendi nefislerine karşı şahidler kılmıştı: "Ben sizin Rabbiniz değil miyim?" (demişti de) Onlar: "Evet (Rabbimiz'sin), şahid olduk" demişlerdi. (Bu,) Kıyamet günü: "Biz bundan habersizdik" dememeniz içindir.
