16/27
Nesli, tarım ilaçları yüzünden yokolma tehlikesi ile karşı karşıya kalınca Bern Sözleşmesi kapsamında koruma altına alınmıştır.
17/27
İlk kez 1848 yılında Rus bilim insanı Pierre de Tchihatcheff tarafından Ankara: Gölbaşı, Gölbek-Yavrucak arasından toplanmıştır. Türkiye bitkileri eserinde belirtilen Afyonkarahisar-Mehmetköy kaydı yanlışlıkla yazılmıştır.
18/27
Piyan, Eber Sarısı: Baklagiller (Fabaceae) familyasından, rizomlu, dik, çokyıllık, otsu bir bitkidir. Cinsinin Türkiye'deki tek türü olup 1982-1983 yıllarında keşfedilmiştir. Yazılı kaynaklarda sarı çiçeklerinden dolayı Eber sarısı adı da verilen bitki için yöre halkı "acı meyan" anlamına acı piyan ya da kısaca "meyan" anlamına piyan adını kullanır. Kökünden şerbet yapılan mavimsi mor çiçekli meyan ise ayrı bir bitkidir.
19/27
Türkiye'nin endemik bitkilerinden olan türün doğada kısa süre içinde yok olacak olan türler içerisinde olduğu ve çok tehlikede (Critically Endangered-CR) kategorisinde bulunduğu bilinmektedir.
20/27
Dişotugiller: Bitişik taçyapraklı ikiçeneklilerden, örneği dişotu olan ve genellikle sıcak ve kurak yerlerde yetişen bitkilerden oluşan familya.
21/27
İstanbul Nazendesi: Türkiye'nin kuzeybatısında, İstanbul'un Asya yakasındaki fundalıklarda zengin popülasyonları bulunur. Avrupa çapında nadir bir bitki olan İstanbul nazendesinin koruma altına alınması önemlidir.
22/27
Misk Soğanı: Beyaz renkli çiçeği olan, çok yıllık otsu bir bitki. Bitkinin soğanları 0,8-2,5 cm çapındadır. Çiçeklenme dönemi ise mart ve mayıs ayları arasındadır. Türkiye’de Amasya, Niğde, Adana ve Erzincan’da yaygın olarak görülen bitki, genellikle 1500 metrenin üzerindeki yüksekliklerde yetişir.
23/27
Sütleğengiller: Çoğunlukla otsu olan bir çiçekli bitkiler familyası. 240 cins ve 6,000 civarında türle temsil edilirler. Özellikle tropik türleri çalılar ya da ağaçlardır. Yapraklar sarmal ya da dekussat dizilişli, bazı türlerde diken halindedir. Çoğunlukla dallanmış süt boruları bulundururlar.
24/27
Anadolu Karanfili : Çok yıllık bir bitkidir. 500-2200 metre yükseklikte, kayalık yerler, taşlık çayırlar, çalılık ve makiliklerde yetişir. Haziran-temmuz arasında çiçek açar. Batı ve Orta Anadolu’da dağılım gösterir.
25/27
Taşlık Çiğdemi: Çok yıllık bir bitkidir. 750-1300 metre yükseklikte, kayalı tepe kenarları, quercus–pinusmakiliklerinde yetişir. Ocak-mart aylarında çiçek açar. Güney ve Batı Anadolu’da bulunur.
26/27
Kazdağı Göknarı: Familyasından Türkiye'de yalnızca Kazdağı'nda yetişen endemik bir göknar alt türü. 30 metreye kadar boylanabilir. Tomurcukları bol reçinelidir. Yan sürgünlerin uçlarındaki tomurcukların sayısı 5-7 arasıdır. Kozalaklar tepenin en üst ucunda bir yıl önceki sürgünler üzerinde oluşurlar. Sürgün üzerinde dik dururlar ve 15-20 cm boylanabilirler.
27/27
Silindir şeklinde olan kozalakların dış pulları, iç puldan daha uzun ve uçları geriye doğru kıvrıktır. Yaşlı ağaçlarda ise kabuk kalın ve çatlaklıdır.