Ergenlik depresyonunun gizli işaretleri
Özel İçerik

Ergenlik dönemindeki gençler, fiziksel değişikliklerden kim oldukları ve hayatlarında ne yapmak istedikleriyle ilgili sorulara kadar anlatılmamış baskılarla karşı karşıyadır, bu nedenle karamsar ve mizaçlı bir grup olarak bilinmeleri şaşırtıcı değildir.

Ancak ara sıra ortaya çıkan kötü ruh halleri ve eyleme geçmeleri normal ergen davranışları olabilirken, bu tür davranışlar aynı zamanda altta yatan depresyon veya anksiyeteyi de gösterebilir.

Birçok genç, en az bir kez majör depresif dönem geçirir. Depresyon ve anksiyete gençleri, düşüünlenden daha sık etkiliyor.

Normal davranışlar çocuklar ve gençler geliştikçe değiştiğinden, çocuğunuzun geçici bir aşamadan mı geçtiğini veya depresyon veya anksiyete yaşayıp yaşamadığını anlayabilmek zor olabilir. Ancak, her iki durum için de ebeveynlere yardımcı olabilecek uyarı işaretleri var.

Ergenlik depresyonunun gizli işaretleri

ERGENLİK ÇAĞI DEPRESYON BELİRTİLERİ

Gençler, küçük çocuklardan veya yetişkinlerden farklı belirtiler gösterebilir. Depresyonu gösterebilecek işaretler arasında bunlar bulunur:

- Düzenli sosyal aktivitelere ilgi eksikliği,

- Sinirlilikle birlikte ani öfke patlamaları,

- Olumsuz düşünme,

- Eleştiriye aşırı duyarlılık,

- Somurtkan olma,

- Yanlış anlaşılmış hissetmek,

- Okul notlarında düşüş, devamsızlık veya ödev yapmama,

- Mağaza hırsızlığı veya dikkatsiz araç kullanma gibi yüksek riskli davranışlar,

- Uyku düzeninde bir değişiklik veya uyku sorunu,

- Normalden daha fazla veya daha az yemek yemek gibi yeme alışkanlıklarında, değişiklik

- Konsantrasyon zorluğu,

- Baş ağrısı gibi açıklanamayan ağrılar,

- Aileden ve arkadaşlardan çekilme. Gençler genellikle en azından bazı arkadaşlıklara devam ederler, ancak daha az sosyalleşirler veya ebeveynlerden uzaklaşırlar.

Ergenlik depresyonunun gizli işaretleri

ERGENLİK ÇAĞI ANKSİYETE BELİRTİLERİ

Herkes zaman zaman endişe duyguları yaşar ve bu strese karşı normal bir tepkidir. Endişeler sürekli olarak durumla orantısız göründüğünde ve çocuğunuzun günlük yaşamını ve mutluluğunu etkilediğinde, bir anksiyete bozukluğunun işareti olabilir.

Belirtiler şunlar olabilir:

- Haftanın çoğu günü aşırı endişe,

- Geceleri uyumakta zorluk veya gün içinde uyku hali,

- Uyanık saatlerde huzursuzluk veya yorgunluk,

- Odaklanmada zorluk,

- Sinirlilik.

Ergenlik depresyonunun gizli işaretleri

ERKEN TEŞHİS TEDAVİ SÜRESİNİ KISALTIYOR

Depresyon ve anksiyete, ayrı ayrı teşhis edilmeleri ve iki ayrı sorun olarak ele alınmaları gerekmesine rağmen sıklıkla birlikte ortaya çıkar. Depresyon ve anksiyete, tedavi edilmezse zararlı olabilir ve kronik ağrı ve diyabet gibi uzun vadeli sorunlara yol açabilir. İyi haber ise tedavi edilebilir olmaları.

Çocuğunuz iki haftadan fazla süren depresyon veya anksiyete belirtileri gösteriyorsa, bir doktora görünmesinde fayda vardır. Hekim, uygun tarama sorularını, genellikle ebeveynleri ile birlikte soracak ve ayrıca çocuğunuzla gizli bir görüşme yapacaktır. Gerekirse, doktorunuz sizi bir uzmana sevk edebilir.

Ergenlik çağındaki çocuğunuzun semptomları hakkında ne kadar süredir mevcut oldukları, çocuğunuzun günlük hayatını ne kadar etkiledikleri ve fark ettiğiniz değişiklikler dahil olmak üzere doktorunuzla belirli bilgileri paylaşmaya hazır olun. Buna ek olarak, bir duygudurum bozukluğu veya akıl hastalığı teşhisi konmuş yakın akrabalarınızın aile geçmişini ve kendi yakın ailenizdeki olayları da anlatın. Bazen depresyon veya anksiyete, boşanma, yeniden evlenme, yeni bir kardeş veya taşınma gibi aile içindeki değişikliklerle tetiklenebilir.

Ebeveynlerin korkmaması önemli. Çoğu insan bu sorunların tedavi edilmesinin zor olduğunu düşünüyor, ancak konuşma terapisi dahil yardımcı olabilecek çeşitli seçenekler var. Erken tedavi, hastalık süresini kısaltabilir ve çocuğunuzun başa çıkmasına yardımcı olabilir.

Ergenlik depresyonunun gizli işaretleri

EBEVEYNLERE ÖNERİLER

- Çocuğunuzla sık sık konuşun.

- Destek sunun. Çocuğunuzun koşulsuz olarak orada olduğunuzu bilmesini sağlayın ve ihtiyaç duydukları her türlü desteği sunmaya hazır olduğunuzu açıkça belirtin.

- Çocuğunuz ilk başta konuşmayı reddederse pes etmeyin. Depresyon hakkında konuşmak zor olabilir ama yardımcı olacaktır.

- Çocuğunuzun size söylediklerini yargılamadan veya eleştirmeden kabul edin.

- Duygularını onaylayın. Ergenlik çağındaki çocuğunuzu endişesinden veya depresyonundan bahsetmeye çalışmayın.