Her insan, emeğinin karşılığında alacağı "maaş" ile hayatını sürdürmektedir. Maaşların geç ödenmesi, maddi ve manevi olarak zor durumlara sebep olabilir.
İşçilerin hakedişlerinin gününde ödenmesi, ülkemizde yasalarla korunmaktadır.
İşçinin ücret hakkını ve işverenin ücret ödeme sorumluluğunu 4857 kanun güvence altına almıştır. İlgili kanunun 34. Maddesinde açıkça; ‘’işveren ücret, ödeme gününden itibaren yirmi gün içinde mücbir nedenler dışında ödemesi gerekir’’ diyerek belirtmiştir.
Buna rağmen, maaşını gününden geç alanlar elbette vardır. Bu durumda sahip olunan haklara dair detaylar ise çok az bilinmektedir.
Ücreti gününde ödenmeyen işçi şunları yapabilir;
1. İşçi, iş görme borcunu yerine getirmekten kaçınabilir.
2. Bu nedenle kişisel kararlarına dayanarak iş görme borcunu yerine getirmemeleri sayısal olarak toplu bir nitelik kazansa dahi grev olarak nitelendirilemez.
3. Gününde ödenmeyen ücretler için mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı uygulanır.
4. Bu işçilerin bu nedenle iş sözleşmeleri çalışmadıkları için feshedilemez ve yerine yeni işçi alınamaz, bu işler başkalarına yaptırılamaz.
Yargıtay'dan emsal karar
Maaşı geç yattığı için istifa eden işçi tazminatını alamayınca soluğu mahkemede aldı. Yargıtay ise emsal sayılacak karar verdi.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, maaşın geciktirilmesi ve fazla mesâi ücreti ödenmemesinin işçiye haklı fesih imkânı sağlayacağına hükmetti.
Yüksek mahkeme, maaşını geç tahsil eden işçinin istifâsı hâlinde kıdem tazminatı ödenmesi gerektiğine karar verdi.
