- Evlilikte, bireylerin ailelerine bağlı ama bağımlı olmaması önemlidir.
- Bağımlı bireyler ailesinin onayıyla hareket ederken, bağlı olanlar kendi kararlarını alabilir ve ilişkilerinde denge kurabilir.
- Bu denge, evlilikte saygı ve anlayışı artırırken, bağımlılık ilişkilerde karmaşıklık ve soğukluk yaratır.
AI özetimiz yardımcı oldu mu? Bize bildirin.
Bir düğün düşünün... Yüzlerce kişi var ama odak hep gelinle damatta. Tüm insanlar bu çiftin en özel günlerinde, yanlarında olup tebrik etmek için bir araya gelmiş. Davet edilme ve gelme sebeplerini çok iyi biliyorlar. Ama birinin çıkıp bu güzel çiftin ilk dansına karıştığını, onlara nasıl davranmaları gerektiği söylediğini ya da gelen hediyeleri paylaştırmaya kalktığını hayal edin.
Ne kadar rahatsız edici, değil mi?
Bazı evlilikler de tıpkı bu düğün gibi kalabalık, kaotik... Oysa sahne sadece ikisine ait. Ama bazen sahneye başka birileri atlayabiliyor. Kimi zaman aileden biri, kimi zaman arkadaş, kimi zaman da bir alışkanlık gibi. Ve işte tam da bu anda "bağlı" olmakla "bağımlı" olmak arasındaki fark ortaya çıkıyor.
AİLEYE BAĞLI OLMAK
Bağlılık; birine, bir şeye ya da bir yere kendini ait hissetmek ama kendini kaybetmemektir. Karar verirken sevdikleriyle istişare yapabilen, başkalarının fikirlerine önem veren, onları dinleyen yine de kendi yolunu çizebilendir. Ailesine bağlı kişiler, onay değil anlayış bekler ve çoğu zaman destek görürler. Çünkü bağları güçlü, kendileri güçlü karakterlerdir.
Ailesi ile bağını dengede tutabilen biri genelde bu huzuru evine taşır. Eşine verdiği değerle, ailesini unutmaz ama eşiyle hemhal olmayı bilir. Yuvasını korurken, ailesini de kırmadan sınırlarını çizer. Temellerinin sağlam atıldığı bu tarz evliliklerde, hem saygı hem anlayış baskın olur.
Ailesine bağlı kişiler, kararlarını tek başına alabilir, yeri geldiği zaman hakkını savunmaktan geri durmaz ve özgürlüğünü kimsenin eline bırakmaz.
AİLEYE BAĞIMLI HALE GELMEK
Çiftlerden biri ailesine, daha doğrusu ailesinin sözüne gereğinden fazla anlam yüklüyorsa hiçbir kararını tek başına alamaz. Eşiyle olan ilişkisini bile önce ailesinin düşünce süzgecinden geçirir, onlardan onay arar. Aradığını bulamadığında ise karşı çıkamaz. Ve böylece bireysellikten çokça uzaklaşır. Sonunda eve aldığı mobilyaya bile ailesi karar verir.
Evlilik hayatında çok fazla ses çıkmaya başladığında ise kafa karışıklığı ortaya çıkar. Tartışmalar artarken, çiftler arası soğukluk koltuğun iki kenarına kadar uzanır. Artık kendini evliliğini değil, ailesinin beklentileri yaşarken bulur. Zamanla da bu ilişki bir yuva olmaktan çıkıp, kalabalık bir karara dönüşür.
Bağımlı olmak, görünmez bir zincir gibidir; fark ettirmeden özgürlüğünü kısıtlar. Ve hiçbir sevgi, bu kadar fazla insanın dahil olduğu bir yuvada rahat nefes alamaz.
Sonuç olarak ailesine bağımlı kişi eşini sever, ama çoğu zaman öncelik sırasını karıştırır. Ve bir ilişkide öncelikler karıştığında, sevgi bile bir süre sonra yönünü şaşırır. O yüzden ailesine bağlı olan ama bağımlı olmayan insanlarla yola çıkın ki yürüyebilesiniz.
