Şimdi deseniz ki bana; "Say bakalım Mesut, acilen bitmesi gereken dizileri sol baştan say", bu köşede kelimeye yer kalmaz namussuzum... Ve sorsanız akabinde; "Bir de hakkı yenen diziler var, onları da sayar mısın?", pehlivan tefrikası gibi seriye bağlayacak bir yazı dizisine döner bu köşe... Siz iyisi mi bir şey sormayın. Ben meramımı anlatayım. Canım Ailem bitti. Türk dizi tarihinin tüm ezberlerini bozarak, en azından son iki yıldır karşımıza hiç çıkmamış bir biçimde mutlu sona ünlem koyarak bitti... Ne atv'nin dizinin en vurucu sahnesi olan final sahnesinde ekip çalışanlarının alkışlarını keserek finale gitmesi, ne de Tivibu zımbırtısı reklamının dizinin görüntü karelerini geriye alıp sona sardırması kaçırmadı tadımı... Beni kıçına tekmeyi yapıştırıp dizi çöplüğüne yollayacak o kadar iş varken Canım Ailem gibi klasiğe bağlayacak bir işi günleriyle oynayarak, saatini ileri geri alarak, tekrarını olur olmaz vererek iç eden yayıncılık politikası kasıyor artık... Değeri kanal vermez, veremez. Orada iki tretman okuyan arkadaşın günlük hezeyanlarına göre "bu dizi tutar ya da tutmaz" diyemezsin. Dizi, izleyicisinin kalbinde inci gibi dizilen bir sürü duygu uyandırıyorsa artık kanalın değil toplumun malıdır. Kamerayı durdurursun ama ortak hayat devam eder. Hayata da final çekemezsin ya! Neyse Canım Ailem bitti. Değerini her gönül kendi terazisinde biçsin. Ama Süper Baba sonrası vicdan arşivimizde saklayacağımız bir işimiz daha oldu. Çoğalıyoruz işte, bu da bir şey...
Canım Ailem'in final bölümü özeti
Üç ayda doğan gürbüz bebek! Gidenin ardından hep iyi şeyler söylerim. Bir gün aynı mesafeyi benim de yürümek zorunda olduğumu bilerek... Yine de gülerek hatırlansın diye bir iki hata notu düşelim Canım Ailem için. Mesela Seyhan altı ay kadar erken doğurdu dizide. Gerçek zamanlı yürüyüp zaman atlaması yapılmayan dizilerde bu mesele önemlidir. Olsun, anne karnında üç ayını henüz doldurup da bu kadar sağlıklı dünyaya gelen ilk bebeğimizdir Zeynep. Adıyla yaşasın... Bir de yıllar önce büyük bir travma yaşamış olan Sabancı Center'ın etrafında Halim, Samim ve Koca Yanaktan oluşan üçlünün o kadar şüpheli hareketine rağmen dikkat çekmiyor oluşu ancak büyük bir hayaldir... Hele ki bütün bir İstanbul boyunca Güler Sabancı'nın makam arabasını takip etmek, muhtemel üç dakika filan sonra nezarethanenin adresine çıkarır sizi. Masal bu ya, oldu ya diyelim...
