On bir ayın sultanı mübarek Ramazan ayının gelip çatmasıyla birlikte oruç ibadeti ile ilgili detaylar gündemdeki yerini aldı.
Ramazan ayının ilk haftasında, sürece adapte olamayanlar oruç tutmakta zorluklar yaşayabiliyor ve oruçlarını bozabiliyorlar.
Birçok kişi de istemeden de olsa bazı durumlar nedeniyle oruçlarını bozmak zorunda kalabiliyor.
Bilindiği üzere isteyerek oruç bozmak büyük bir kefaret gerekiyor. Bu noktada oruçlu olan müslümanlar, ''Bilerek oruç bozmanın kefareti nedir?'' sorusuna yanıt arıyor.
Kasten oruç bozmanın hükmü nedir? İsteyerek oruç bozmanın cezası kaç gün? gibi soruların yanıtları merak ediliyor. İşte Diyanet'in oruç bozmakla ilgili açıklaması ve detaylar...
BİLEREK ORUÇ BOZMANIN GÜNAHI NEDİR?
Diyanet İşleri Başkanlığı'nın resmi internet sitesinde ''Oruç bozmanın cezası nedir?'' sorusunun yanıtı yer alıyor. İşte orucu kasten bozmanın cezası;
Orucu kasten, yani mazereti olmadığı halde bilerek bozmak, Ramazan'ın hürmetine saygısızlıktır ve büyük günahtır. Hz. Peygamber (s.a.s), orucunu bu şekilde bozanların keffâret ile yükümlü olacaklarını belirtmiştir (Buhârî, Savm, 30; Hibe 20; Nafakât, 13; Keffârâtü'l-eymân, 2-4; Müslim, Sıyâm, 81).
Oruç keffâreti, iki kamerî ay veya 60 gün ara vermeksizin oruç tutmaktır. Buna da gücü yetmeyen kişi, 60 fakiri bir gün ya da bir fakiri 60 gün doyurur. Bu keffâretin yanında ayrıca, tövbe edilmesi ve bozulan orucun da kazası gerekir (Merğînânî, el-Hidâye, II, 261-262).
DİYANET ORUCU KASTEN BOZMANIN KEFARETİ
Başlanan bir Ramazan orucunu meşru bir mazeret olmaksızın bilerek bozan bir kimsenin gücü yetmesi hâlinde peş peşe iki kamerî ay veya altmış gün keffâret orucu tutması gerekir.
Hanefilere göre kadınların âdet hâlleri hariç hiçbir sebeple keffâret orucuna ara verilmez. Sefer ve benzeri bir sebeple ara verilmesi hâlinde daha önce tutulmuş olan oruçlar nafile yerine geçer. Bu durumda keffâret orucuna baştan başlanır. Çünkü keffâret orucunun ara verilmeksizin tutulması gerekir (İbn Nüceym, el-Bahr, II, 278).
Bununla birlikte tutulmakta olan keffaret orucuna hastalık ve yolculuk mazeretine binaen ara verilebileceğini, bu mazeretler sona erince ara vermeden kaldığı yerden devam edilebileceğini söyleyen mezheplerin görüşleriyle de amel edilebilir (bkz. Mevvâk, et-Tâc, V, 448).
