Orta Asya'da yaşayan Türklerin kullandığı eski atasözleri

Eski Türkçe kelimelere daha önce bu sayfada yer vermiştik.

Şimdi ise Orta Asya Türkleri zamanında ve Türklerin kullandığı atasözlerine bakalım..

İşte o atasözleri...

Emgek eginde kalmas. (Sıkıntı ebedîyen sırtta kalmaz.)

Kutsuz kuyugka kirşe kum yağar. (Kısmetsiz kişi kuyuya girse kum yağar.)

Ot tese ağız köymes. (Ateş demekle ağız yanmaz.)

Erdem başı tıl. (Faziletin başı dildir.)

Ermegüğe eşik art bolur. (Tembele eşik dağ geçidi olur.)

Ey er süñüki erir atı kağülır. (İyi kişinin kemiği erir, adı kalır.)

Yüzge körme erdem tile. (Kişide yüz güzelliği değil fazilet ara, dile.)

Aş tatıgı tuz yogrın yemes. (Yemeğe tad veren tuzdur ama tuz çanakla yenmez.)

Yatnıñ yaglıg tiküsinden, öznüñ kanlıg yuyruk yeğ. (Elin yağlı lokmasından kendinin kanlı yumruğu yeğdir.)

Ahmet Yükneki / Atebetü’l Hakâyık Sözüm munda kalur barur bu özüm (Vücudum gider, sözüm burada kalır.)

Köni söz asel teg bu yalgan basal (Doğru söz, bal; yalan söz, soğan gibidir.)

Ağız til bezeki köni söz turur. (Ağzın ve dilin ziyneti doğru sözdür.)

Felek tīġı yürek ṭoġraġan olur kişi ḳorḳduġına uġraġan olur. (Korktuğun başına gelir.)

Bir almayı yuḳaru atṣañ iy yār inince ġāfil olma iş var. (Elmayı havaya at, düşünceye kadar Allah kerim.)

Gerek žulmetde vü ger ışıġuñda çıḳar olan naṣībüñ ḳaşıġuñda. (Kısmetinde ne varsa kaşığında o çıkar.)

Dimişler ulūlar bunı böyle ḳayırmaz egri otur ṭoġru söyle. (Eğri oturalım, doğru konuşalım.)

Ergül Tosun

Kitap sayfası için iletişim:

ergul.tosun@ensonhaber.com