Kitap okurken ya da A4 ile bir işimiz olduğunda far etmeden parmak uçlarımızda küçük kesikler oluşturabiliriz.
Bu kesikler her ne kadar küçük olsalar da acısı bıçak kesiğinden beter bir acı yaşatabilir. Bu kadar küçük kesikler oluşturmasına rağmen bu denli acıtması bir hayli şaşırtıcıdır.
Üstelik kenarları dümdüz olan bir kağıdın elimizi kesebilmesi de çoğu kişi için oldukça tuhaftır. Bakın kağıt kesiklerinin canımızı acıtmasının asıl nedeni neymiş.
KENARLARI SANDIĞIMIZ GİBİ DÜMDÜZ DEĞİLMİŞ...
Genellikle parmak uçlarında olan kağıt kesiğinin oluşturduğu kesik her ne kadar küçük olsa da acısı kendisi kadar küçük olmaz.
Kağıtların köşelerini her ne kadar düz olarak düşünüyor olsak da mikroskop altında incelenen kağıt köşeleri meğer bir bıçak gibi tırtıklıymış.
Gözle göremediğimiz bu tırtıklar nedeniyle oluşan tırtıklar ise dış dünyayı algılamamızda temas yeteneğimizin en gelişmiş bölgemiz olan parmaklarımızdaki sinir uçlarını kestiğinde çok fazla acı hissederiz.
Vücudun geneline oranla parmak uçlarında daha fazla sinir bulunur ve bu sinirler beynimizin görevlendirdiği ve direkt beyin ile bağlantılı olan sinirlerdir.
Sinirlerin fazla olması kağıdın neden olduğu kesiğin acısının beyinde direkt olarak hissedilmesine yol açtığı için kağıt nedeniyle oluşan küçük ve derin olmayan kesikler sinir uçlarını uyardığından daha fazla acı hissetmemize neden olur.
