“Beş Hececiler” veya “Hecenin Beş Şairi” olarak bilinen ünlü şairler Türk şiirinde uyguladıkları farklı stiller ve ürettikleri muhteşem şiirler ile ayrıcalıklı yere sahip bir grubu temsil etmektedirler. İkinci Meşrutiyet'ten sonra oluşan, Ziya Gökalp ve Ömer Seyfettin'in başı çektiği Yeni Lisan akımını benimsemiş olan bu beş şair Osmanlıca'dan arınmış duru ve sade bir dille şiir yazmaya özen göstermişlerdir.
MİLLİ EDEBİYAT AKIMI
1. Dünya Savaşı ve Milli Mücadele yıllarında; şiire halka dair motifleri, Anadolu'ya ait unsurları, kahramanlık ve yiğitlik üzerine temaları dahil eden, bu ünlü şairler şiirde aruz veznininden vazgeçerek hece veznine yer vermişlerdir. Ancak, hepsinin ilk şiirlerinde aruz vezni kullandığı sonrasında hece vezni kullanmaya başladıkları bilinir. Milli edebiyat akımını benimsemiştir hepsi. Şiiri daha sade, gösterişten ve abartıdan daha uzak bir şekilde ele almayı tercih etmişlerdir. Düz yazı formundaki cümleleri şiire taşımışlardır. Memleket sevgisi ve yiğitlik ve kahramanlık gibi konuları şiirlerinde fazlaca işlemişlerdir.
