Eserleriyle Türk edebiyatına iz bırakan şair: Orhan Seyfi Orhon

İstanbul Çengelköy'de 23 Ekim 1890'da Miralay Mehmed Emin Bey ile Nimet Hanım'ın çocukları olarak dünyaya gelen Orhon, Çengelköy İlkokulu'nun ardından devam ettiği Havuzbaşı Mektebi'ni 1902'de bitirdi. Ortaokulu Beylerbeyi Rüştiyesi'nde okuyan yazar, lise eğitimini 1909'da Mercan İdadisi'nde tamamladı.

Orhon, öğrencilik yıllarında edebiyat öğretmeni Celal Sahir Erozan'ın da desteğiyle şiirle ilgilendi, Abdülhak Hamit Tarhan, Cenap Şahabettin ve Tevfik Fikret'in etkisinde şiirler yazdı.

Sonraki yıllarda Ziya Gökalp'ten etkilendi. İlk şiirleri, 1909'da Samanyolu dergisinde yayımlanan Orhon, edebiyat dünyasında tanınmaya başladığı "Fırtına ve Kar" şiirini 1913'te yazdı.

Usta edebiyatçı, üniversite eğitimi için Tıbbiye Mektebi’ne girdi ancak anestezi uygulamasında fenalaşınca okulu bıraktı. Orhon, 1914'te İstanbul Üniversitesi (Darülfünun) Hukuk Fakültesi'ni bitirdi.

Bir süre Meclis-i Mebusan Kalemi'nde memuriyet görevinde bulunan yapan Orhon, Ankara'da hükümet kurulup Meclis-i Mebusan dairelerinin kaldırılmasından sonra, Harp Akademisi, Harbiye Mektebi, İstanbul Erkek Lisesi, Erenköy Kız Lisesi, Pertevniyal Lisesi ve İtalyan Lisesinde edebiyat öğretmenliği ve gazetecilik yaptı.

BEŞ HECECİLER ARASINDA YER ALDI

Orhan Seyfi Orhon, Enis Behiç Koryürek, Halit Fahri Ozansoy, Yusuf Ziya Ortaç ve Faruk Nafiz Çamlıbel ile Türk edebiyatında "Beş Hececiler" adıyla anılan grubu oluşturdu. Beş şairin yer aldığı topluluk, meşrutiyetten sonra hece vezni ve konuşulan halk diliyle eserlerini yazdı. "Milli edebiyat" akımı doğrultusunda eserlerini kaleme alan topluluğun şiir ve yazıları, "Türk Kadını", "Şair", "Büyük Mecmua", "Servet-i Fünun", "Ümit" ve "Yarın" dergilerinde yayınlandı.