O. Henry, asıl adıyla William Sydney Porter, 1898’de, ikinci ismi Sidney’in yazım şeklini Sydney olarak değiştirmişti. 3 yaşındayken annesini veremden yitiren O. Henry, babası ile birlikte babaannesinin yanında büyüdü…
O. Henry, 1880’lerde Houston’da, Houston Post Gazetesi’nde çalışmaya başladığı sırada yolsuzluk sebebiyle hakkında açılan davaya girmeyerek Houndras’a gitti. Eşinin rahatsızlanması üzerine 2 yıl sonra dönerek yargıç karşısına çıktı. Kaçması sebebiyle 3 yıl fazla ceza alan O. Henry, Colombus Cezaevinde bir gardiyanın isminden aldığı takma adıyla öykülerini yazmaya başladı. Çocukluğu, klasiklerden ucuz romanlara kadar bulduğu her şeyi okumakla geçmişti…
1902’de, bir yayınevinin çağrısıyla New York’a yerleşen O. Henry, burada bulunduğu süreçte 381 kısa hikâye yazdı. Ardından New York World Sunday Dergisi’nde haftada bir hikâye yazmaya başladı. Hikâyelerindeki şaşırtıcı sonlarla sevildi. Dilinin sadeliği, özentisiz kalemiyle çağını yansıtması ve doğallığıyla Amerikan Edebiyatı’nın en güçlü öykü yazarlarından biri oldu. 1901’den sonra eserleri, 10 cilt olarak yayımlandı…
1908’de, şaşırtıcı sonların yazarı O. Henry’nin sağlığı, başarılı yazarlığına rağmen aşırı alkol kullanımı sebebiyle kötüye gidiyordu. Bu durum yazdığı öykülere de yansımaya başladı. 1909’da, eşi de terk etti. Kalp büyümesi ve şeker hastalığının da etkisiyle görülen karaciğer sirozundan sebep 5 Haziran 1910’da hayata veda etti. Onu, eserlerinden alıntılarla anıyoruz…
- Dünyanın en kimsesiz şeyi, esrarlı yolculuğa hazırlık yapan ruhtur.
(Öyküler)
*
- İnsan, bu dünyaya güçlükleri omuzlamak için gelmiştir.
(Yeşil Kapı)
*
- İnsanın evi bir park sırası da olsa, içinde bir yuvaya dönüş duygusu taşıyabiliyordu.
(Öyküler)
*
- Güldün mü seninle gülerler, ağladın mı sana gülerler.
(Seçme Hikâyeler)
*
- Hayat hıçkırıklar, burun çekmeler ve gülümsemelerden ibarettir.
(Son Yaprak)
- Bir insan ne istediğini biliyorsa ve istediği bu şeyi elde edebiliyorsa,
kırk milyon doları olan bir adamdan ne farkı var?
(Son Yaprak)
*
- Kendini eskimiş küçük kanepeye atıp feryat figan ağlamaktan başka yapacak bir şey yoktu. Della da öyle yaptı. Buradan da hayatın, ağlama, iç çekme ve gülümseme aşamaları arasında gidip geldiği ve bunlardan iç çekişlerin ağırlıkta olduğu dersi çıkacaktır.
(Noel Hediyesi)
*
- İnsanı elbisesinin dışıyla ölçüyorsun. Oysa yanlıştır bu, insan tartılırken astarına, dikişlerinin arasına, iliklerine kadar bakılmalıdır.
(Öyküler)
*
- Kadınlar hep böyledirler zaten; üzülünce ağlarlar, sevinince ağlarlar. Kimi zaman da üzülecek ve sevinecek bir şeyleri yok diye ağlarlar.
(Öyküler)
*
- Beklemekten yoruldum. Düşünmekten yoruldum. Her şeyi bırakıp o zavallı yorgun yapraklardan biri gibi süzüle süzüle gitmek istiyorum.
(Son Yaprak)
*
Instagram: biyografivekitap
Daha Fazla Yorum Yükle
0 Yorum Yapılmış